NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
11 - (2387) حدثنا
عبيدالله بن
سعيد. حدثنا
يزيد بن
هارون. أخبرنا
إبراهيم بن
سعد. حدثنا
صالح بن كيسان
عن الزهري، عن
عروة، عن
عائشة قالت:
قال
لي رسول الله
صلى الله عليه
وسلم، في مرضه
"ادعي لي أبا
بكر، وأخاك،
حتى أكتب
كتابا. فإني
أخاف أن يتمنى
متمن ويقول قائل:
أنا أولى.
ويأبى الله
والمؤمنون
إلا أبا بكر".
{11}
Bize Ubeydullah b. Said
rivayet etti. (Dediki): Bize Yezid b. Hârun rivayet etti. (Dediki): Bize
İbrahim, b. Sa'd haber verdi. (Dediki): Bize Salih b. Keysan, Zühri'den, o da
Urve'den, o da Âişe'den naklen rivayet etti. Âişe şöyle demiş:
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) hastalığında bana şöyle buyurdu:
«Bana Ebu Bekr'i ve
kardeşini çağır da bir yazı yazacağım. Çünkü ben bir arzukeşin temenni
etmesinden ve birinin: Ben daha lâyıkım, demesinden korkarım. —Halbuki bunu
Allah ve mü'minler kabul etmez.— Yalnız Ebû Bekr müstesna!»
İzah:
Bu hadisin son cümlesi
muhtelif şekillerde rivayet olunmuştur. Kaadi İyad: «Bu rivayetlerin en
güzelidir.» demiştir.
Hadisten murad şudur:
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ölüm döşeğinde iken yerine bir halife
bırakmayı düşünmüş, bunun için en lâyık Ebû Bekr'i gördüğünden oğlu ile ikisini
çağırtarak bu husûsdaki vasiyetini yazdırmak istemiştir. Buna sebep olarak da
çıkması melhuz olan nizâyı göstermiş: «Çünkü ben halife olmaya hevesli bir
kimsenin, halife ben olacağım demesinden yahut birinin, bu hak benimdir diye
iddia etmesinden korkarım. Böyle bir iddiaya Allah ve mü'minler razı değildir.
Yalnız Ebû Bekr müstesna. Bu husûsda o hak iddia ederse, onu Allah da,
mü'minler de kabul eder.» demiştir.
Nevevi diyor ki: «Bu
hadisde Ebû Bekri Sıddik'ın faziletine açık delil vardır. Nebi (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) vefatından sonra vuku bulacak bâzı şeylere işaret buyurmuş;
müslümanların Ebû Bekr 'den başka kimsenin hilâfetini kabul etmeyeceklerini
haber vermiş ve bunların hepsi olmuştur.»